hoor, hoor: de schepping losgezongen!

‘De poëzie omvat de gehele schepping in haar diepste wezen. Ademloos blijf je verder lezen, omdat je niet kunt geloven dat poëzie zo kan blijven stromen. Daarin zijn vorm en inhoud volkomen één: als het sap dat door het wortelstelsel via de stam de bladeren bereikt, voel je dat de dichtregels binnenkomen en je gedachten in beweging brengen.’

Dietske Geerlings buigt zich in haar recensie op Tzum over het voedende universum waaraan Shari Van Goethem en Edward Hoornaert in de bundel 'Waar schaduw uit de bomen valt' op allerlei manieren opnieuw gestalte proberen te geven.